Begeleiding bij (chronische) ziekte en pijn

Details

Categorie: content

De definitie voor pijn is:

Pijn is een onplezierige zintuiglijke en emotionele ervaring samenhangend met werkelijke of potentiële schade aan weefsel of beschreven in termen van zulke schade.

Een ander definitie (encyclopedie) van pijn is: 

Een subjectief, onaangenaam gevoel dat enerzijds berust op de prikkeling van min of meer gedifferentieerde en gespecialiseerde perifere zenuwelementen, anderzijds op de activiteit van meer centraal gelegen zenuwstructuren.

Maar pijn is per definitie onplezierig, en in de laatste definitie wordt gesteld dat het zenuwstelsel vaststelt dat er een beschadiging in het lichaam ontdekt is. Wij negeren onze pijnsignalen vaak en drukken ze zo diep mogelijk weg. Pijn roept vervelende associaties op, we hebben het er liever niet over en willen er niet mee bezig zijn. 

Ook emotioneel ervaren we pijn. We voelen dat als boosheid, verdriet, schuld enz. door reacties van buiten onszelf kan oude pijn in onszelf ‘getriggerd’ worden. Bijvoorbeeld door het zien van beelden van de televisie of film.

Pijn kan op verschillende manieren behandeld worden: gedragtherapeutisch en psychoanalytisch. Bij de gedragstherapie leer je om met de pijn om te gaan en bij de psychoanalytische therapie wordt er gekeken naar de betekenis van de pijnsignalen.

Een aantal gedragtherapeutische behandelmethodes

• Ontspanningsoefeningen
• Ademhalingsoefeningen
• Ontwikkelen van gevoelloosheid (dit kan helpend zijn voorafgaand aan bepaalde behandeling of tandartsbezoek)
• Pijnveranderingstechnieken (visualisaties met kinesthetische aspecten)

Een aantal psychoanalytische behandelmethodes

• Associëren met de pijn. (associatief in het gevoel van de pijn stappen)
• Spiegelen (een meer dissociatieve aanpak van de pijn)
• Regressie naar het eerste moment dat de pijn ervaren is
• De pijn als een zelfstandig deel (ego state) aan te spreken